توی این سی سال هیچ لغتی به اندازه ی بشر وحقوق بشر بی ارزش نشد ورنگ نباخت.
چه بسیار بودند کلیدهای بهشت وبهشت های بی کلید وجوانان تسبیح شده ی دست آخوندها
چه بسیار بودند حرف های چرت وپرت وسخنان مفت ومرحبا و گوش های خالی وتحریک پذیر،چه بسیار بودند خون های به اصطلاح برای خدا ریخته شده و قربانی های برای خدا کشته شده از طرف خدانشناسان وخدا بی خبران،چه بسیار بودند لشکریان بی زبان وگوش به امر امام زمان وبی توجه به زمان.
اینگونه بود که مردم را تسبیح خود کرده وبه میل خود گرداندند،کُرد سر بریدند وگفتند کُردها سربرند(فیلم وعکس قتل عام های فجیع بسیاری از کشتارهای دست جمعی مردم غیر مسلح با برچسب ضدانقلاب در روستاها ومناطق کردی مانند:قارنه وقلاتاسیان و...موجود میباشد)
18هزار جوان پاک وتسبیح شده را روی خط راستی از مین هاعبور دادند وگفتند خرمشهر را خدا آزاد کرد،در واقع ان روزها بازار گرمی برای تسبیح وتسبیح فروشی ها وآخوندهای تسبیح گردان بودو فقط همان عبارت معروف جایش خالی بود که ملتی که تاریخ نداند محکوم به تکرار انست انقلابی که هیچ تحولی از نظر خواسته های مردم به وجود نیاورد وتنها در آن یک انتقال دیکتاتوری صورت گرفت ،خلاصه ی کلام در این سی سال یه مشت اخوند خرفت واحمق فقط خواست وایده های خود را به جامعه تزریق کردندونظر مخالف انها نظرهای منتسب به کفارودشمنان غرب وشرق بوده است،آن قدردر این مدت سیاهکاری کردند که آخر همه ی مردم ایران ذغال فروش شدندو تا انتهای راه سیاه بختی را رفتند.
حال با بررسی دوره هایی که هر حکومت دیکتاتوری طی میکند ببینیم که این رژیم در کدام دوره دست وپا میزند؛
1- غصب حکومت(به دست گرفتن تخت حکومت با اعمال زور وریختن خون )
2- پیایش مشکلات دامن گیر واساسی(به علت نبود برنامه و انجام اعمال خودسرانه وشخصیت دیکتاتوری،مشکلاتی مانند:افزایش بیکاری،گرسنگی،فسادواختلاص و…دامن گیر مردم می شود)
3- تظاهر به اصطلاحات(چیزی که در این نوع حکومت ها به صراحت بیان می شود اما هیچ وقت شکل حقیقی به خود نمی گیردو میشه گفت که یه نوع وقت کشی است چرا که در حکومت های دیکتاتوری ظرفیت اصطلاحات وجود نداردواصطلاحات با اساس این نوع حکومت ها مخالف است)
4-یاس وروی گردانی مردم(در این دوره امید مردم برای گذر از دوره ی سخت به وجود آمده به دوره ی بهبود وضعیت به یاس وناامیدی تبدیل می شود)
5- ابرازمخالفت مردم(در این دوره ابرازمخالفت به شیوه های مختلفی صورت می گیردو در واقع بسته به فضایی که جامعه در آن قرار دارد می باشد)
6- سرکوب شدید مخالفان(در این دوره از هیچ گرزی برای سرکوب مخالفان صرف نظر نمی شوداین مرحله قربانی میگیردو برای عبور از این دوره قربانی لازم است)
7-انتقال قدرت(پس از اینکه حکومت دست وپای خود را گم می کندو آیه ی یاس خود را برای اخرین بار می خواندوآماده ی براندازی می شود)
حال با بررسی حکومت های دیکتاتوری می توان تمام این دوره ها را در ان ها مشاهده کردحکومت هایی مانند:صدام وشاه ایران هم این دوره ها را طی کرده اندهرچند که طی کردن هریک از این دوره هادر آن ها زمان های مختص به خود راداشته اندولی هر کدام در طی کردن این دوره ها مشترک بودند.
نگاهی به وضعیت فعلی رژیم دیکتاتوری ایران را ثابت می کند که این رژیم در دوره های پایانی عمر نکبت بار خود میباشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر